sábado, 31 de enero de 2009

BATXILERGO ZIENTIFIKOA

Bueno gaurko eun honetan batxilergo zientifikoko bidixua jarten dot... bertan be momentu on asko pasau genitxun ta.... ta bueno duda barik batxilerguan indako lagun danekin geatzen naz...Ikasbidaian ondo pasau gauen barre batzuk be bota genitxun ta bueno gaba arraro hori ahaztezina bihurtu dala badakitx(batzuek badakizue a k me refiero jajaja)



beste baik!




miércoles, 28 de enero de 2009

Tiempos del ayer que siempre recordaras momentos del pasado que jamas olvidaras...

Zu fan zinanian zaila injakun aurrera eittia, baina negar artian ikasi gendun eroritakuan jaikitzen be ikasi bidala, bizitzak ostixa asko emunguzku baina guk beti aurrera eingou ezga inoiz belaunikatuta geauko, mundu hontan bizitzeko gauzelako eta ez belaunikatuta ostixa bakotxa bestian atzian jaso ta altzau ezinda ibiltteko, beraz aurrera eitten jarraitukou gure jaiotzakin borrokarako grina be jaixo zalako...



Bizitza honetan ahaztu ezin daitezken gauzak ere badaude, zuekin pasatako momentu bakoitza adibidez, edo zueik moduko lagun onak, esaterako. Alaitasunian, tristuran,etsipenian,poztasunian,desesperazinuan... BETI HOR DAZENAK ZUEIK ZAIE!



Eskerrik asko!





martes, 27 de enero de 2009

El dolor!

El dolor adopta formas diversas, una punzada, una leve molestia... dolor sin más, el dolor con el que convivimos a diario, pero hay dolor que no podemos ignorar, un dolor tan enorme que borra todo lo demás y hace que el mundo se desvanezca hasta que solo podemos pensar en cuanto daño hemos hecho. ¿Como enfrentarnos al dolor? Depende de nosotros.El dolor, anestesiarlo, aguantarlo, aceptarlo... ignorarlo, para algunos la mejor manera de enfrentarse a el es seguir viviendo. El dolor, sólo hay que aguantarlo. Esperar a que se vaya por si solo y a que la herida que lo a causado cicatrice. No hay soluciones ni respuestas sencillas, solo hay que respirar hondo y esperar a que se calme. La mayoría de las veces el dolor puede aliviarse pero a veces llega cuando menos te lo esperas, te da un golpe bajo y no te deja levantarte. Hay que aprender a aceptar el dolor, porque lo cierto es que nunca te abandona y la vida siempre lo acrecienta...